10. Juni 2020

Zum Fresse gärn…

Angelika Futterer

Kommentare

Zum Fresse gärn…

De Hannes drickt e Schnut noa, hot sei gloans Schweschderle fescht em Arm un hebt’ere a noch d’Hand. D’Martha guckt finschder unnevor (dess kann si gut). Sie druckse e gloani Weil, uff oimol kummt’s dann awwa aus’ne raus: ” Du…Oma…zu uns en d’Schdrooß…zu uns en d’ Schdrooß do kummt als e Fraa, die will d’ Martha fresse ! (???) ”
’s erschde, was d’ Oma rausbringt, isch: ” A wass…um Gottswille…nimond derf unser Martha fresse !!!”  Awwa schun radderds en ehrem Kopf…war dess net de Hannes, wu en ledschder Zeit so oft Hänsl un Greedl sich oahorche wolld ? , bevor si noch weiderfroogt: ” Wer soll’en dess sei ?” Achselzugge bei de Gloane. “Un wie sieht die Fraa dann aus ?”   “Die kummt als zu unserm Nochber, em Wolfgang, un isch groß un hot braune Hoor…”  ‘d Oma iwwalegt: “O, dess glaaw i net, dass so ebber d’Martha fresse will…wie kummt’ern dodruff ?”
“Doch Oma, i schwör’s …die isch kumme, hot bloß d’Martha oageguckt, isch gonz schnell zu’re noagrennt, hot si gepackt un in Arm nei gnumme und gschiddld…so….guck… gell, Martha ?” (un die dunkt bloß noch mi’m Kepfl) “…un dodebei hot si zu’re gsagt – i hebb’s gonz genau gheert: “Wonn i  d i c h  seh,  kennd’ i di grad fresse !”

0 Kommentare