26. April 2024

Wenn’s äun‘ selwer ned betrefft

Buddy Hills

Kommentare

D‘ Vannessa, isch ä junge Referendarin an de Realschul. Die Herausfordrung: ä durch un‘ durch Badisches Mädle mit absolut Dialekt Zungeschlag, will Deutschlehrerin wärre! Vor zwanzig Minudde isch’se noch im Nachmiddagsunnerricht vor de Klass g’stanne. Jetzat, im Audo, äufach kurzentschlosse abgebogge, und nochemol uf de REWE-Parkplatz nei, wegge Katzefudder kaufe. Weil d’Vorrät wared babbela! Do hat se jetzat grad de richtige Moment verwischt, und sie war happy, dasse eebe‘ noch dra gedenkt hätt.  Wie se aus’m Audo aus g‘stigge isch, hat’s denne brudale Schlag g’macht. Der war so laut, der war so heftig! Es war än Audo-Crash! Awwer ned nur än Auffahr Uhfall mit kläunem Blechschade. Näu! Des war sehr ernscht! Än laute Schlag, der de Alltag verreiße dud!  Do sin Audos mit uhgeheuer viel Energie uffenanner geknallt. Des hat mer äufach glei g’hört. Des ging durch Mark und Bein.! Wie se sich umgeguggt hätt, war der Uhfall uf de B3 bassiert, so etwa dreihunnert Meter vom Parkplatz entfernt. Und der Knall!  Doch noch so laut? Sie konnt erkenne, dass sich schon die erschte Audos g’staut hän. Ä beteiligtes Fahrzeug isch quer g’stande, middm Hinnerrad scho üwwer die Böschung vom Fahrdamm drüwwer. Wenn do mol ned ä Üwwerholmanöver g’scheitert isch, hat sich d’Vannessa gedenkt. Dann hat’se noch g’sähne, wir drei Kerle aus äm annere Fahrzeig ausg’stigge sin. Mehr gabs ned zu erkenne. Än Mann uf‘m REWE Parkplatz hat scho sei Handy gezückt un druffg’halte. Wahrscheinlich de fette Zoom ei’gstellt, um irgend ebbes erhasche zu könne. D’Vannessa isch dann in de Lade nei, um ihrer Sissi, ihr’m Kätzele, ä paar Dösle aus zum suche. Wie’se später dann aus’m Subbermarkt rauskomme isch, war der Stau scho arg lang. Sie had Sirene g’hört und es war klar: des braucht s’große B’steck mid Krankewage, Feuerwehr un Bolizei un‘ Abschlebber. Die ganze Audos sin im Stau fescht g’stanne. Do gabs käu Rolle mehr!  Un‘ des war alles in ihr‘ Richtung, uf ihr‘m Häumweg. Awwer d’Vannessa häd sich ausgekennt! Sie isch nämlich aus’m REWE Parkplatz naus g’fahre, un statt links uf die B3, isch se äufach rechts abgeboge. Do war se glei in äm Wohngebiet am Stadtrand. Un an de Kurv von de Gustav- Stroß, isch so ä landwirtschaftliches Ahwese. Do isch ä Freundin, von früher, ufg’wachse. Und d’Vannessa hat die genaue Ortskenntnis g’hätt. Sie isch nämlich äufach in denne Hof von denne Leit nei g’fahre, an a bissle ab’gstelltem landwirtschaftliche Gerät vorbei, un än Stapel leere Pallette. Sie hat sich erinnert, dass der Hof am End‘ in än Feldweg nei münde dud. Un dann isch se denne holprige Weg entlang g’fahre. Wie’s dort um des kläune Waldstückle rumgeht, hat se zwar den Ufall ned sehe könne, konnt awwer, a paar hunnert Meter weiter, problemlos widder uf die B3 uffahre. Und so isch’se häumgekomme. Beim Aussteige hat se denne Hubschrauber wahrgenomme. Des ging awwer wirklich flott, dass der scho kommt, isch ihr ufg’falle. O jee, hat’se gedenkt, wenn derre Hubschrauber kommt, dann muss ebber schwer verletzt ins Klinikum g’flogge werre. Un sie hat vor sich her sinniert: wie schnell kann des gehe, dass de ganze Tag so ä fürchterliche Wendung nimmt. Wie dünn isch de Fade, an demm des Lebe hängt. Egal, wie gut mir uns ei‘richte, versichere, vorsehe, abstramble! Es isch ihr außerdem in ihre‘ Reflexion ufg’falle, dasses doch deutlich ebbes mid äunem macht! Dassmer mer relativ intensiv Ahteil nimmt! Während se d‘ Haustür ufg’schlosse hat, gings ihr durch de Kopf, das jo meischtens irgend ebber beim Audofahre ä Risiko g’nomme, un‘ de entscheidende Fehler g’macht hat. Un‘ wer wäuß, wen alles, mit neig’risse. Irgendwie än Vorwurf an Unbekannt! Awwer im Herze hat se au ä großes Mitleid empfunde. Was do jetzat für Entsetze üwwer irgend ä Familie neibricht! Kurz druff, In de Wohnung, isch se zuerscht an d‘ Kaffeemaschien, um sich ä Tässle zu mache. Jetzat war au endlich Zeit zum Ausspanne. De Tag war mehr als lang g’wäse. Mittwoch isch hald immer au Nachmittagsunnerricht. Des zehrt! Ihr Verlobter, de Holger, wird von demm Uhfall ja au betroffe sei, weil mit dem Stau, ischer au uffg’halte. Sie hat sichs Handy gegriffe, ummen zu warne und uf den Schleichweg hinzuweise, den se selber g’nomme hat. Awwer wenn jetzat so viel Leit durch denne Hof von derre Landwirtschaft durchfahre – hat sich ihr gute Erziehungg’meldet – gibt’s b’stimmt Ärger? Doch den Gedanke hat se au glei widder verworfe, weil, s’kennt jo kaum ebber die Möglichkeit zum Stau umfahre, un‘ ihr Holger isch halt mit äm Mädle z’samme, was sich auskennt! De Holger isch mol widder net ans Handy dra gegange, wie so typisch. Also hatse uf’d Mailbox g’sproche. Sehr viele worte g’macht!  Bloß, obber die abhört? Wahrscheinlich erscht dann, wenner im Stau bereits midde drin feschtstegge dud. Sie hat än Schluck von ihr’m Kaffee genomme und üwwerlegt, wasse vorbereite kann, wenn de Holger, nach dem Stau, dodahl ausg’laugt häumkommt. Sie war awwer au irgendwie beruhigt, weil de Holger g’hört zu denne Mensche, die in oft ausweglose Situatione immer noch ä Quantum Humor uf Lager hän und originelle gedankliche Perspektive ei‘nehme könne. Es däd sie au net wundere, wenner den lange Stillstand nutze däd, um sich ä bissle mit seinere Italienisch Lernen App zu befasse. Ohne Beifahrer kann ma au die Aussprach‘ laut übe, weil käuner do isch, wo lacht. Wasse net g’wusst hat, war, dass d’Feuerwehr am End nur noch de Leichnam vom Holger aus sei’m Fahrzeug hat schneide könne. Un‘ dasser deswege au nimmer häum kommt. 

0 Kommentare