10. März 2022

S’Lewensglück im „U“

Irmtraud Bernert

Kommentare

 S’Lewensglück im „U“

Hen Sie g’wusst, dass des Lewensglück die Form  von eme „U“ hat? Seit vorgeschtern woiß ich des un ich muss sage, s’lasst mer koi Ruh mee!

S’war Weltfrauedaag un des isch en Daag, an dem mir Fraue des mache, was mer b’sonners gut könne: mir reflektiere (böse Zunge täte sage mir babble). Üwwer s’Lewe, üwwer Gott, vielleicht au nur üwwer de Mann, un manchmol au üwwers Glück.

So wie vorgeschtern. „Vom Glück e Fraa zu sei“ war de Titel von dere virtuelle Veranstaltung. Mit meinere in de Pandemie erworbene neue Mediekompetenz hab ich mich also mutig do ang’meldet. Ob’s jetzt wirklich immer so e Glück isch, e Fraa zu sei – wer woiß des scho? Vielleicht wär ich als Mann glücklicher worre? Awwer s’isch müßig, an Sache zu rüttle, die mer nimmee ännere kann. Des bringt nix.

Deshalb hat sich die Referentin au eher mit em Glück im Allgemeine beschäftigt un was Frau mache kann, um mit ihr’m Lewe zufriddener zu sei. Sie hat am A’fang von ihr’m Vortrag erwähnt, dass die Lewensglückslinie von de meischte Leut die Form von eme „U“ hätt. S’Glücksg’fühl im Lewe isch also am A’fang relativ hoch, sinkt dann awwer immer weiter ab, dümpelt dann e ganze Zeit in ere Talsohl rum un steigt dann im höhere Alter widder nuff – wie so e „U“ halt.

Mer kann’s jo scho nachvollziehe: Kinner kriege alles, was se wolle un werre verwöhnt un sin deshalb glücklich. Als junger Mensch bisch verliebt un erscht recht glücklich. Awwer dann geht’s Elend los: Doppelbelaschtung mit Kinner un Job, Häusle baue, Schulde wo drücke, Eheleut wo fremdgehe, Scheidungskriege – s’volle Programm. Un erscht wenn des alles abg’hokt isch, geht’s mit de Glückskurv widder nuffzus.

Dann bin ich jetzt also noch sechs Johr Ruhestand voll uffem uffsteigende Ascht! Un s’isch jo scho was dra: koin Wecker mee, der di wachscheppert, koine nervige Teambeschprechunge mee im G’schäft, verreise wo’d na willsch (wenn net grad en Virus grassiert) un jede Menge Zeit fer’s Hobby: Italienisch pauke, G’schichtlen schreiwe, singe wie e Lerch – des macht scho glücklich.

Awwer liewe Leut, oins lasst mer koi Ruh: de rechte Schenkel von dem Glücks- „U“ steigt jo immer weiter nach owwe! Ja Herrschaftszeit, wie viele Hobbys soll mer sich denn noch zulege, dass mer noch glücklicher werd? Bis mer schließlich oifach üwwerglücklich isch, dass mer’s ganz nuff g’schafft hat un endlich abtrete derf?   Dann geht die Kurv rack nach unne un des war’s dann!

Also des mit dem „U“ g’fallt mir üwwerhaupt net. Ich heb beschlosse, die Verantwortung für mei Lewensglück selwer in d’Hand zu nehme. S’ganze Alphabet hawwe abg’sucht um en bessere Buchstabe als Vorlag zu finne. Ihr Leut, ich kann euch sage, des war e schwierig’s Unnerfange! Von 26 Buchstabe daugt do kaum oiner. Wer will scho e Lewensglückskurv, die wie e „L“ aussieht? Do fangsch üwwerglücklich a und eh du dich versiehsch land’sch im Keller un komm’sch nimmee nuff?! Odder gar e „M“ mit seim stänniche uff un ab – do wersch jo dabbich!

Am End hab ich mich für’s „O“ entschiede. Weil do kann’sch nie so g’nau sage, wo in dere Kurv du grad bisch. Un selbscht wenn’d unne bisch macht des gar nix, weil’s jo do scho widder nuff geht. Des isch irgendwie immer in ere sanfte Bewegung un so könnt ich mir mei persönlichs Gücksmanagement  ganz gut vorstelle. E Glückskurv wie e „o“ –  ooo ja, des wär e runde Sach!

 

2 Kommentare

  1. Angelika

    Hallo Irmtraud,
    intressant mit dem „U“ (haww i noch nie gheert ghat vorher) un intressant a, warum Du uff’s „O“kumme bisch. Dei Wahl iwwazeigt’me.
    Dess Runde hot oifach ebbes, sei’s de Buchschdaawe O odder d’Zahl 0 !
    I z.B. hab e Problem mit de Vorschdellung vun „Ewigkeit“… Un do isch mer’s ähnlich gange wie Dir: ma derf do a net zahlemäßich un in’eme immer weider gehende Zahleschdrahl dengge… awwa a do hilft’s, sich e 0 vorzuschdelle: ma isch uff irgend’eme Punkt außedruff un s’geht immer bloß weider außerum, immer weider, immer weider…
    Dankschee, Angelika

  2. Petra RieBüh

    Des O isch e super Idee. De hat nämlich kei End. Aber leider isch d’Realität annerschder. Ich find, des Lebensglück kann ma net verallgemeinere. Des kommt uff die persönliche Umständ aa. Aber Du hasch’s schee beschriebe.