25. März 2023

Nebbel ziegd ibbers Land

Bernd Siemers

Kommentare

Frih morgeds bin e immer e bissle bei uns im Obberwald unnerwegs.
So zum schnelle Schbazieregeh un debei sich Gedangge mache.
So ganz ugschdeerd in de Nadur.

Bledzlich in de Näche vom Wasser, an dem See, Dunschd schdeigd uff un legd sich nur uff de Bode.
Nebbelschwade ibberall.
Alles sehd aus em Schdand ganz annerschder aus.
E große Wolgg dud sich ibber alles lege!
Wie wenn du d’r im Bedd des groß Plimo ibber de Kopf ziege dusch.
Dud alles verschdeggle.
‘s isch uff aaimol alles waaich zaaichend.
Manches du grad so verschwimme.
Mer kann sich nirgendwo meh hebe.
D ’Geräusch werre leiser, wie wenn jemander alles in Wadde verpagge däd.

Dir fehld mid aaimol de Eibligg in d’Nadur, in d’Wirgglichkaaid.
De Durchbligg uff de weidere Verlauf von deim Pfad.
Bildlich de Ausbligg uff des, was vor d’r liegge dud.
Was noch uff de zukomme kennd!
Will de do jemander in d’ Irre logge odder fihre?
Odder soll d’r ebbes verhaaimlichd, ned zaaigd werre?
Von d’r aaifach ned gseh odder gmerggd ?

Abber des wär jo dann absichdich!
Des kann d’Nadur ned!
Des däd se ned mache.
Denn sie machd niemols ebbes mid Fleiß!
Sie isch wie se isch.
Nadur isch Nadur, die dud ned dengge!
Die kann kaainer lengge.

Dunggle Gedangge hen nur Mensche!

0 Kommentare