Also de erschde Endwurf ìsch ìmmer noch ìn Diähdkuhr – fill dsufill Friddierglugohse uss Dschibbsgùgge ùn ìmmer noch dsufill Schbageddi mìdd Mählsohs … ich glööb, des duurd noch e Will, bìs derr wìdder bih de EHSAH ìn Darmschdadd dsum Fluhgdüff derf.
Awwer was ä ordendlich’s Drachedsähchnlabohr ìsch – mihr beherrsche jedds ö Glohn- ùn Gehndechnigg, jawoll!
Ùn will unseri Margedding-Eggsberrde glöhwe, dass
- erschdens jedds meh wegahni Drache g’fröud sinn, un
- dswejdens modärni Drache meh hällowihngombadihbl sìn sodde – also meh glähn ùn niedlich, meh wie Fläddermihs,
doh hammer ùns hald wìdder ans Rissbrädd g’seddsd, deshalb
frìsch uss’m Gehnlabohr:
… hm, ä bìssl blass ìscher fillichd noch, odder was mähnsch?
hey, villiechd mues mer de Chaib länger id Sunne leie, cha sieh, dasses er dann Farb üwerchumd,
Aifach brobiere.