finis terrae

still steh un horche
had’s blitzd odder
häw‘i geblinzld

steh still dô un horch nô
dard ôm Rônd
im Aauewinggl

zuggd‘s als
durch d‘Näächd
wi‘i dr Kobf vrdrää
s‘lôngd nid nô

ôn sell wu
villichd Gwidder im Hirn
villichd Riß in dr Weld
ämäng s‘Eng

isch hell dehinger her
näwwed‘em Gmurml
alsfard im Grôais
dichd iwwer Grund

glidzern Gledscher
im Geggeliichd
schneebleind

vum Schwarze
widd uff middl nei
ins Finschdre