4. April 2021

Ein Oschderschbaziergang in de alde Zeide

Roland Bruchmann

Kommentare

An Oschdere, do sin als d’ Leit
en Rhei’wall hinn’re gloffe.
Em Fischber un em Eggelsee
hasch do halb Neeret troffe.

Am Oschdersonndagnoochmiddag,
als u’gschriwwene Regel,
do hasch de uf dei Sogge gmacht
mit Kin’ un a mit Kegel.

Was laafe könnt hat, isch do mit,
do hat’s nix Anners batt,
die oinzichschd Ausred’ war, wenn oins
de Fuß sich broche hat.

Die Roihefolg war schtets die gleich’,
wo ei’zuhalde war,
egal ob ärmer odder reich,
des war für alle klar.

De Vadder laaft mit Schtock un Hut
schtets vorne, weil er dann,
wenn er Bekannte treffe duht,
se gut begrüße kann.

Dann kommt e kloine Lücke, un
so zwoi drei Schritt dehinner,
bemüht, dass alles orndlich laaft,
kommt d’ Mudder mit de Kinner.

Do trefft mer Leit, die siehsch sonscht nie,
die sin s’ ganz Johr verscholle.
Selbscht d’ Aabe midem Bahrablie
hat mit en Rhei’wall wolle.

Un unnerwegs do guggt mer sich
die Frucht a uf de Ägger,
ob sich’s rendiert dass mer des Mehl
em Schbotjohr bring zum Bägger.

Mer guggt uf d’ Wisse, was macht’s Hooi,
isch net zu nass de Bodde,
un hätt mer in de Hoidelburg
d’ Apfelbeem schneide sodde.

Un wann d’ im Rhei’wall hinne hasch
de Guggugg rufe höre,
schnell, d’ Geldbeidel aus de Dasch,
weil die dann gschiddelt g’höre.

Des soll bezwegge, dassdse dann
schtets voll sin odder vollschder,
un dass de Grichtsvollzieger net
de Guggugg babbt ufs Polschder.

So war des frieher gwest, ihr Leit,
un koins hats annerscht gwisst.
Ich glab, des gäb en Volksufschdand
wenn mer des heit noch müsst.

Heitzdags fliegsch üwer Oschdere
für billich Geld nach Rom
un horchsch em Pabscht sein Sege a
dort vor’em Petersdom.

Odder nach Gran Canaria
mit de Bad’hos an de Schtrand
un schwärmsch beim Sonneunnergang:
“Des isch impo- Po- Sand!!!”

0 Kommentare