1. April 2021

De Bauer un de April

Otto Arnold

Kommentare

En Monat geht midem Erschde los.
Blos im April, do hosch koi Schohs.
I sags eich glei, des sin koi Ferz,
do schdolpersch iwwer d April-Scherz.

Unsere Baure wisse do viel:
„Säen am 1. April
verdirbt den Bauern mit Stumpf u  Stiel“

Langweilich ischs Aprilwedder net,
was de Bauer als Mensch aa verschdeht:
„Bald trüb und rauh, bald licht und mild,
ist der April des Menschen Ebenbild.“

Des Ganze hat a seine Ticke,
wenn d Baure in die Zukunft blicke:
„Ist der April schön und rein,
wird der Mai um so wilder sein.“

Liewer henn ses net so schee,
des kansch an dem Schbrichle seh:
„Donner im April
viel Gutes künden will.“

Nadierlich derfs aa owedrei
net blos immer drucked sei:
„ Je mehr im April die Regen strömen,
desto mehr wirst du vom Felde nehmen.“

Es derf do aa noch schlimmer komme,
wie in dem Baurevers vernomme:
„Wenn der April Spektakel macht,
gibt’s Korn und Heu in voller Pracht.“

Awwer alles hot zwai Seite,
was mer gern schun däht vermeide:
„Ist der April zu schön,
kann im Mai der Schnee noch wehn.“

Doch werd des Wedder dann noch stärker,
gebt das widder annere Ärger:
„April, dein Segen
heißt Sonne und Regen.
Bloß den Hagel —
den häng an den Nagel!“

Privat kannsch aa net alls vermeide,
sunscht musch vielleicht noch drunner leide:
„Gehst du im April bei Sonne aus,
lass nie den Regenschirm zu Haus!“

Vielleicht isch aa der Schbruch no wichtig,
denn maischdens isch er immer richtig:
„Aprilwetter und Kartenglück
Wechseln jeden Augenblick.“

Jetz welle mer den April verlasse,
un duhns nomal zusammefasse:
„Wohl hundertmal schlägts Wetter um —
Das ist dem April sein Privilegium.“

OA0720

0 Kommentare